Japanse Tuin (deel 2)

2024 Auteur: Sebastian Paterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:52

Japanse tuin: deel 1, deel 2, deel 3, deel 4.

• Japanse tuinelementen
• Samenstelling principes
• Ruimte en tijd

Japanse tuinelementen

In de Japanse cultuur is tuinieren een hoge kunst die verwant is aan en verweven is met de kunsten van kalligrafie en tekenen met inkt, schilderen en architectuur. In het midden van de Japanse tuin staat een huis, vanuit de ramen waarvan de hele tuin duidelijk zichtbaar is, wat een voortzetting is van het interieur van het huis, wanneer de binnenruimte van het huis harmonieus overgaat in de ruimte van de tuin rondom het huis.

Naast andere architecturale structuren bevinden de volgende elementen zich meestal op de site van de Japanse tuin:

• water, echt of symbolisch;
• rotsen of groepen stenen;
• stenen lantaarn;
• theehuis of paviljoen;
• een haag, schutting of muur, gemaakt in een karakteristieke stijl;
• brug naar een eiland of over een beek;
• stenen pad;
• rotstuin;
• doel;
• pagode of sculpturaal beeld van Boeddha.

In de Japanse tuin zijn elk van de genoemde elementen, met een speciale symbolische betekenis, in harmonie met andere elementen, die gevuld zijn met een diepe filosofische betekenis. Chinese en Japanse filosofieën beweren dat een persoon zijn leven vollediger kan leiden door zich open te stellen voor de perceptie van de universele ritmes van de natuur. In een Japanse tuin stemt iemand af op een staat van sereniteit en sereniteit, die wordt bereikt tijdens het meditatieproces dat in het boeddhisme wordt beoefend. Alle elementen van de Japanse tuin, zijn geluiden, kleuren en structuur, zorgvuldig en zorgvuldig gecombineerd tot een enkele compositie, hebben doelbewust invloed op alle waarnemingsorganen, zodat een persoon dit beeld van harmonie niet alleen visueel absorbeert, maar ook met behulp van gehoor, ruiken en aanraken.

Een Japanse tuin kan een uitgestrekt landschap in miniatuur nabootsen door kunstmatige heuvels, bergen en vlaktes, watervallen, meren, paden en beekjes te bouwen. Bij de samenstelling van een Japanse tuin moet rekening worden gehouden met de verschillende gezichtspunten van de tuin en met wat er vanuit elk van deze punten te zien zal zijn. Tegelijkertijd wordt veel belang gehecht aan objecten die zich buiten de tuin bevinden en de zichtbare achtergrond vormen, zoals een berg, een heuvel of boomgroepen, die worden gebruikt als componenten van de pittoreske compositie van de tuin, die stelt u in staat om de grenzen van de tuinruimte visueel te verleggen. Dit principe van het beschouwen van de eenheid van ruimte wordt "shakkey" genoemd, wat vertaald kan worden als "geleend landschap".

Samenstelling principes

Het eerste en belangrijkste principe van Sakutei-Ki is:

"Afhankelijk van de locatie van het perceel en afhankelijk van de structuur van het waterlandschap, moet je elk deel van de tuin met smaak versieren, herinnerend aan hoe de natuur zich presenteert en haar kenmerken laat zien."

De volgende vier principes die moeten worden gevolgd bij het organiseren van een Japanse tuinstaat:

• "Shotoku no sansui" ("natuurlijke bergrivier") - moet worden gecreëerd naar de gelijkenis van de natuur;
• Kehan no shitagau (volg de lijn van de oever van het meer) - moet worden gepland volgens de topografie van de site;
• "Suchigaite" ("onregelmatige numerieke waarden") - composities moeten bestaan uit asymmetrische elementen;
• "Fuzei" ("gevoel van de wind") - men moet de omgeving omarmen en voorstellen.

Om de geest van een Japanse tuin over te brengen, moet men bedenken dat de natuur het ideaal is waarnaar men moet streven bij het aanleggen ervan. De natuur kan geïdealiseerd of gesymboliseerd worden, maar je kunt niets creëren dat de natuur nooit zou kunnen creëren. Plaats bijvoorbeeld geen vierkante of rechthoekige vijver of fontein in de tuin, deze vind je in de natuur niet. Een groep stenen kan echter bergen, vijvers - meren, een golvend patroon van een hark op een zanderige tuin - een oceaan symboliseren.

Volgens een ander belangrijk principe - het evenwichtsbeginsel, in het Japanse "sumi", moet alles evenredig zijn. De grootte van een steen, kei of rots, die de rol van berg op de site zal moeten spelen, moet dus overeenkomen met de grootte van de site zelf. Daarom moeten alle componenten voor uw tuin bijzonder zorgvuldig worden geselecteerd, gezien hun evenredigheid met het gebied waarop de tuin zal worden aangelegd.

Ruimte en tijd

Wat een stomme nachtegaal!

Hij zag de

Bamboo-vlecht aan voor een schaduwrijk bos.

Takarai Kikaku (1661-1707)

Elke Japanse tuin heeft een omheining, want om als een afgelegen plek te dienen, moet de tuin veilig worden omheind van de buitenwereld, maar er moet ook een middel worden gecreëerd waardoor het mogelijk is om er binnen en buiten te gaan. Hekken en poorten dienen deze doelen, die niet minder een belangrijk onderdeel zijn van de Japanse tuin dan een lantaarn of steen. De Japanse tuin is een microkosmos - een aparte wereld waarin geen zorgen zijn. Het hek isoleert ons van de macrokosmos - de buitenwereld, en de poort is de grens waar we al onze wereldse zorgen achterlaten en ons dan voorbereiden om opnieuw de problemen in de grote wereld onder ogen te zien.

In Japanse tuinen valt ook de schijnbaar ‘leegte’ van de ruimte in een deel van de tuin op, die een sleutelelement is in de samenstelling van een Japanse tuin. Deze lege ruimte, in het Japans "ma" genoemd, kenmerkt leegte, kloof, interval, tussenruimte, locatie tussen andere ruimtes, mensen en objecten. De lege ruimte "ma" definieert zowel de elementen van de tuin eromheen, als zelf bepaald door de omringende elementen. Zo'n 'lege' ruimte is nodig, want zonder 'niets' kun je 'niets' krijgen. Dit concept sluit aan bij de geest van yin en yo, die beter bekend staat om de Chinese woorden yin en yang.

De onvoorwaardelijke leegte van 'ma' is te zien in de krullen van patronen op het witte zand rond de stenen in de beroemde rotstuin van Rean-ji, die de continuïteit van vorm en leegte onthullen in de plaats van ruimte die wordt ingenomen door het filosofische concept van leegte. Het principe van ma beauty is ook te zien tijdens de beroemde Japanse theeceremonie. De toepassing van het "ma" -principe kan worden waargenomen in de aanwezigheid van lege ruimtes in het theehuis, die de artistieke voorkeur voor eenvoud, terughoudendheid en ascese van het landelijke leven weerspiegelen, uitgedrukt in traditionele Japanse esthetische concepten als "wabi", "sabi”En“shibui” ².

Bij het maken van een Japanse tuin is ook de interactie tussen "wabi" en "sabi" de sleutel.

Het concept van "wabi" kan worden geïnterpreteerd als "uniek, afzonderlijk, exclusief, eenzaam".

"Sabi" definieert tijd of ideaalbeeld en wordt het meest correct vertaald als "patina, trace, afdruk". Een lantaarn van cement is misschien uniek in zijn soort, maar hij mist een perfecte uitstraling. De steen mag dan oud zijn en bedekt zijn met mos, maar als hij de vorm heeft van een bal, dan zal hij geen "wabi" bevatten.

Het concept van "shibui" kan op zijn beurt worden geïnterpreteerd als "verfijnde terughoudendheid". Voor de Japanners is het concept van "shibui" een manifestatie van de hoogste schoonheid. "Shibui" kan worden omschreven als een ongrijpbare schoonheid die een illusie kan zijn voor degene die het probeert te creëren. Deze beauty is natuurlijk of bevat een natuurlijk bestanddeel. Shibui is wat ons keer op keer opvalt als we voelen dat we iets hebben gemist. Shibui kan verwijzen naar objecten, manieren, menselijk gedrag, kleding, voedsel, tuinen, vrijwel elk aspect van ons leven.

Een manifestatie van Shibuya in de natuur kan een liefdevol ontworpen tuin zijn, waarin door de mens gemaakte objecten een harmonieuze combinatie zijn van materiaal, design, vakmanschap en natuurlijke schoonheid. Deze natuurlijke schoonheid kan zich manifesteren in de vorm van bomen of in het patina dat in de loop van de tijd door verschillende objecten in de tuin wordt verkregen. Deze plaquette van tijd kan worden veroorzaakt door een ongeluk, of door onoplettendheid, of gewoon tijdens het verouderingsproces van dit object. Objecten die een beetje tijd hebben, kunnen ons stilletjes vertellen over wat nieuwe niet kunnen.

¹ Vertaald door Arushanyan Z. L.

² Steve Odin, The social self in Zen en Amerikaans pragmatisme